Afryka z inicjatywy!

Leptailurus serval. Kot zaliczany do rzędu drapieżców zamieszkujący przede wszystkim Afrykę, a ściślej tereny znajdujące się na południe od Sahary. Najbardziej satysfakcjonują go miejsca wilgotne z zapasem bujnej trawy znajdujące się w sąsiedztwie wód słodkich. Nie jest gatunkiem żyjącym w tropikalnych lasach oraz na pustyniach. Kiedyś zamieszkiwał także okolice gór Atlas. Z wyglądu serwal bardzo przypomina geparda. Ma smukłą sylwetkę i długie nogi. Jego sierść koloru jasnożółtego pokryta czarnymi cętkami jest kolejną analogią do cech geparda. Długość jego ciała wynosi od 60 do 100 cm. Samice gatunku są z reguły mniejsze od samców. Obdarowany długimi kończynami wykazuje zdolności wspaniałego skoczka. Przydatne są także do celów badawczych, kiedy serwal poluję na upatrzoną zwierzyną zaczajony wśród traw. W jego głównym menu znajdują się zające, wiewiórki, węże, jaszczurki oraz ptaki. Łowami zajmuje się zwykle w nocy lecz kiedy wymaga tego sytuacja potrafi przystosować się także do innej pory. Najważniejszym zmysłem dla tego kota jest słuch niezastąpiony względem żadnej innej predyspozycji. Uchodzi za gatunek łatwo oswajalny.

Tagi: drapieżniki, Dzikie koty, górski gatunek, serwal, łowca

Panthera tigris. Tygrys jest jednym z największych drapieżników żyjących na lądzie. Jest ssakiem łożyskowym z rodziny dużych kotów. Uchodzi za samotnika. Jest doskonałym skoczkiem i pływakiem. W Indiach uważane są za zwierzęta święte i dlatego właśnie tam znaleźć można największą populację dziko żyjących osobników. Samce tego gatunku mogą przekraczać masę ciała równą 300 kg przy długości 3 m. Jednak ich wielkość uzależniona jest od obszaru który zamieszkują (im niżej tym są mniejsze). Tygrys posiada znakomicie rozwinięty zmysł słuchu. Potrafią wyłowić dźwięki o częstotliwości od 200 Hz do 100 kHz. Niebywałą zaletą jest umiejętność rozpoznawania innych zwierząt właśnie przez wydawane poprzez nie odgłosy. Byłoby już za dużym komfortem posiadanie nieskazitelnego węchu. Powonienie u tygrysów jest o wiele słabsze od węchu psów. Aby wzmocnić zapach w receptorach zwierzęta otwierają pysk i wysuwają język. Specyficznym atrybutem panthera tigris jest wzrok, który daje możliwość sześciokrotnie lepszej widoczności – w nocy, od człowieka. Głos ryku wydawanego przez osobnika słyszalny jest z odległości 3 km. Dawniej można go było spotkać w całej Azji. Obecnie tylko w południowej i wschodniej, na wschodzie Rosji i na Sumatrze. Upodobał sobie wiecznie zielone lasy tropikalne oraz zbocza Himalajów i tajgę syberyjską. Dla tygrysów ważny jest dostęp do wody, wysoka roślinność oraz duża ilość ssaków kopytnych.

Tagi: drapieżniki, Duże koty, Dzikie koty, ssak łożyskowy, tygrys

Panthera pardus. Średnia wielkość, okrągłe uszy i krótki pysk. Tak właśnie prezentuje się lampart – czwarty pod względem rozmiarów kot. Posiada błyszczącą sierść przeplatającą się, na grzbiecie i po bokach, z ciemnymi plamami. Plamki tworzą charakterystyczny wzór nazywany rozetką pustą w środku. Jest to istotny parametr pomagający określić różnicę między lampartem a jaguarem. Na świece spotykane są także czarno ubarwione osobniki tego gatunku, które wcześniej uważane były na odmienny szczep. Prowadzą nocny tryb życia. Gdy zajdzie słońce polują na zwierzynę a za dnia odpoczywają. Można je wtedy ujrzeć rozłożone na gałęziach drzew. Lamparty egzystują w samotności starając się unikać ludzi. Zwierzęta te są niespotykanie szybkie i zwinne. Potrafią wykonywać skoki na odległość 6 – 8 m lecz szybko się męczą. Lubują się z zdobywaniu pokarmu żyjącego i obcującego na łonie natury, tzw. dzikiego. Jednak zmuszane są czasem do łowów w gospodarstwach bądź pastwiskach. Lamparty zamieszkują tereny Afryki (z wyjątkiem pustyń) oraz wilgotne lasy i tereny górzyste środkowej Azji.

Tagi: błyszczące, drapieżniki, Dzikie koty, lampart, nocny tryb życia

Puma jest dzikim kotem zamieszkującym praktycznie tylko Amerykę, od Kanady aż po rejony Patagonii. Jest dosyć długo żyjącym kotem, jej wiek sięga mniej więcej dwunastu lat. Terytorium tego kota natomiast sięga do około trzystu kilometrów kwadratowych. Kot ten nazywany jest także kuguarem, lwem górskim, czy też panterą florydzką. Okres ciąży tego kota wynosi od dziewięćdziesięciu do dziewięćdziesięciu sześciu dni. W miocie znajduje się jeden, a maksymalnie cztery kocięta. Kocięta te rodzą się nagie i ślepe, a usamodzielniają się dopiero w drugim roku swojego życia. Puma jest dużym kotem, charakteryzuje się okrągłą głową i, co częste u dzikich kotów, krótkim pyskiem. Podobnie jak u reszty kotów przednie ich łapy mają pięć palców, a tylnie cztery. Co ciekawe, młode pumy mają cętki, na ogonie zaś pierścienie. Jednak gdy dorosną, ich sierść staje się jednolita, koloru szarosrebrnego, niektóre jednak nawet koloru czarnego. Poluje głównie na ssaki. Jeśli są małe, pożera je w całości. Co ciekawe, gdy jednak upoluje większą zwierzynę, potrafi przykryć ją liśćmi i pozostawić na później, na wszelki wypadek, gdyby nic nie upolował. Wraca więc do takiego mięsa tylko wówczas, gdy w innym wypadku skazany byłby na śmierć głodową. Nigdy jednak nie tknie mięsa nieświeżego. Ostatnią ciekawą informacją dotyczącą pumy może być fakt, że pumy żyjące w górach mogą ważyć nawet do ponad 100 kilogramów.

Tagi: drapieżniki, Dzikie koty, kocięta, koty, puma

Lampart jest jednym z niewielu dzikich kotów, które nie są jeszcze zagrożone wyginięciem. Jest to duży kot, gdyż plasuje się na wysokim, czwartym miejscu pod względem wielkości (wśród kotów dzikich). Obecnie występuje na całym kontynencie afrykańskim, gdzie występuje naprawdę powszechnie. Poza Afryką spotkać można ją także na kontynencie azjatyckim, a dokładnie w jego środkowej i południowej części. W niektórych jednak miejscach jest całkowicie lub częściowo wytępiony. Są to miejsca między innymi takie, jak Zanzibar, Azja mniejsza, czy wyspa Samos. Lampart nie występuje już także w Chinach. Sierść lamparta jest błyszcząca. Występują na niej czarne plamki wielkości maksymalnie orzecha. Od jaguara amerykańskiego, panterę odróżnia niewiele, bo tylko fakt, że wewnątrz „rozetek”, w które układają się jej plamy, nie ma kolejnych plam. Jaguar natomiast plamy w tych miejscach posiada. Następną z ciekawostek może być fakt, iż nie ma odrębnego gatunku pantery (lamparta) czarnej. Są to po prostu lamparty, które mają więcej pigmentu w swojej skórze, choć przy dobrym świetle wciąż można zobaczyć cętki na ich sierści. Lamparty mimo że są drapieżnymi, silnymi ssakami, czasem muszą w trakcie ataku ustąpić, gdy na przykład liczba osobników chroniących atakowane zwierze będzie duża. Lamparty są zatem słabszymi zwierzętami niż na przykład tygrysy.

Tagi: Duże koty, Dzikie koty, kontynet afrykański, lampart