paź 2

Samotnicy

Dodano w kategorii: Duże koty

Koty są zwykle samotnikami. Wśród wszystkich gatunków jedynym wyjątkiem są lwy, które najczęściej żyją w stadach. Stado składa się z tak zwanego samca dominującego, kilku samców stojących niżej w hierarchii, samic oraz osobników młodych. Ofiary lwów to zwykle zwierzęta kopytne: zebry, antylopy, gazele i gnu. Polowanie rozpoczyna się zwykle o zmierzchu, po dniu przespanym w gęstych zaroślach. Lew nie żywi się tylko jednym gatunkiem ofiar. Gdy jest głodny, żadne zwierzę, z wyjątkiem agresywnych i silnych bawołów, ogromnych słoni i dorosłych nosorożców, nie może się czuć bezpiecznie w jego towarzystwie. Gdy brakuje pokarmu, może napadać na zwierzęta domowe, a nawet polować na ptaki lub zjadać padlinę. Dzięki swej ogromnej sile może ciągnąc swoją ofiarę daleko do zacisznej kryjówki. Z powodu swej wielkości lew potrzebuje dużo pokarmu. Jedna antylopa ważąca 200 kg, wystarcza mu na jeden posiłek.

Tagi: , , , , ,

wrz 28

Wymarłe koty

Dodano w kategorii: Duże koty

Tygrysy szablozębne mają długą historię. Pojawiły się w oligocenie, oligocenie ostatnie z nich wymarły zaledwie 10 000 lat temu, czyli pod koniec epoki lodowcowej. Ich kości znaleziono w Europie, w Azji, w obu Amerykach i w Afryce. Cechą charakterystyczną tego zwierzęcia były ogromne kły, które wystawały im w zamkniętego pyska. U zamieszkującego Europę tygrysa kły wynosiły od 10 do 14 centymetrów, a u jego kuzyna z Ameryki dochodziła nawet do 20 centymetrów. Tygrysy szablozębne musiały bardzo szeroko otwierać pysk, by zrobić ogłoszenie ze swojej śmiercionośnej broni. Kły służyły do zabijania ofiar jednym ciosem, przeważnie w szyję, oraz do przebijania grubej skóry ssaków roślinożernych. Poza kłami dobrze rozwinięte były tylko łamacze, a pozostałe zęby zanikły prawie całkowicie. Tygrysy szablozębne, zanim same wyginęły, przyczyniły się do wymarcia wielu interesujących gatunków ssaków. To właśnie one doprowadziły do wytępienia naziemnych szczerbaków.

Tagi: , , , , ,

wrz 20

Jaguar

Dodano w kategorii: Koty drapieżne

Jaguar jest największym kotem występującym po zachodniej stronie globu. W skali świata zajmuje natomiast miejsce trzecie w tej kategorii. Jeśli natomiast patrzeć na kontynenty, to jaguar w Ameryce jest kotem największym (większe są od niego tylko lew i tygrys, ale one w Ameryce nie występują). Bycie trzecim co do wielkości kotem na ziemi nie przeszkadza jednak Jaguarowi w posiadaniu największej i najpotężniejszej na świecie szczęki wśród kotów i drugiej pod tym względem ogólnie u wszystkich ssaków drapieżników lądowych. Nic więc dziwnego, że czcili go Aztekowie oraz Majowie. Wielkość Jaguara, co ciekawe, zmienia się zależnie od jego występowania. Ogólnie jaguary samce są wyraźnie większe od samic (waga samic do dziewięćdziesięciu kilogramów, samców do stu dwudziestu), ponadto jednak jaguary występujące na sawannie są sporo większe od tych, które występują w lasach. Kot ten ma w stosunku do innych dzikich przedstawicieli tych zwierząt krótkie, lecz bardzo umięśnione łapy i bardzo dobrze rozwiniętą klatkę piersiową. Pomimo swego podobieństwa do lamparta, bliżej mu raczej do tygrysa, jeśli oceniamy cechy bytowania tego zwierzęcia. Jaguar to kolejny kot dziki, który świetnie pływa. Jego siedliska często znajdują się z tego, jak i z innych powodów w pobliżu wody właśnie. Są to więc między innymi bagna. Długość ciała jaguara jest natomiast dosyć zróżnicowana, bo od jednego aż do prawie dwóch metrów długości.

Tagi: , , , ,

wrz 15

Puma

Dodano w kategorii: Koty drapieżne

Puma jest dzikim kotem zamieszkującym praktycznie tylko Amerykę, od Kanady aż po rejony Patagonii. Jest dosyć długo żyjącym kotem, jej wiek sięga mniej więcej dwunastu lat. Terytorium tego kota natomiast sięga do około trzystu kilometrów kwadratowych. Kot ten nazywany jest także kuguarem, lwem górskim, czy też panterą florydzką. Okres ciąży tego kota wynosi od dziewięćdziesięciu do dziewięćdziesięciu sześciu dni. W miocie znajduje się jeden, a maksymalnie cztery kocięta. Kocięta te rodzą się nagie i ślepe, a usamodzielniają się dopiero w drugim roku swojego życia. Puma jest dużym kotem, charakteryzuje się okrągłą głową i, co częste u dzikich kotów, krótkim pyskiem. Podobnie jak u reszty kotów przednie ich łapy mają pięć palców, a tylnie cztery. Co ciekawe, młode pumy mają cętki, na ogonie zaś pierścienie. Jednak gdy dorosną, ich sierść staje się jednolita, koloru szarosrebrnego, niektóre jednak nawet koloru czarnego. Poluje głównie na ssaki. Jeśli są małe, pożera je w całości. Co ciekawe, gdy jednak upoluje większą zwierzynę, potrafi przykryć ją liśćmi i pozostawić na później, na wszelki wypadek, gdyby nic nie upolował. Wraca więc do takiego mięsa tylko wówczas, gdy w innym wypadku skazany byłby na śmierć głodową. Nigdy jednak nie tknie mięsa nieświeżego. Ostatnią ciekawą informacją dotyczącą pumy może być fakt, że pumy żyjące w górach mogą ważyć nawet do ponad 100 kilogramów.

Tagi: , , , ,

wrz 6

Gepard

Dodano w kategorii: Koty drapieżne

Jednym z przedstawicieli rodziny kotowatych jest Gepard. Kot, o którym praktycznie każde dziecko wie, że jest najszybciej biegającym zwierzęciem na ziemi. Zanim jednak dojdziemy do ciekawostek, poznajmy kilka faktów o budowie i życiu Geparda. Nazwa rodzajowa tego wielkiego kota to Acinonyx, co przekładając z greki oznacza ni mniej ni więcej, tylko „nieruchomy pazur”. Nazwa więc wspomina o jednej z cech, dzięki której Geparda łatwo odróżnić od całej reszty kotów. Gepard po prostu jako jedyny nie potrafi owych pazurów chować, co potrafią wszystkie inne koty. Kolejną cechą Gepardów jest to, że odznaczają się one małą różnorodnością wśród genów, co tłumaczone jest przez specjalistów tym, że przez pewien czas krzyżowały się poprzez chów wsobny, a więc krzyżowały się między sobą nawet jeśli były rodziną. Wiele z gatunków Geparda jest już wymarłych, w tym Acinonyx pardinensis, który był znacznie większym kotem niż dzisiejsze Gepardy, czy też Acinonyx intermedium. Oba te gatunki znaleziono na tych samych terenach, w tym w Europie. W chwili obecnej występowanie Geparda, to głównie Afryka, jednak kiedyś można je było spotkać także w Indiach czy w Iranie. W tej ostatniej lokalizacji Gepardy zostały, o dziwo, udomowione. Nie przez zwykłych ludzi jednak, a przez arystokrację, która chełpiła się tym następnie podczas polowań, w których Gepardy im pomagały.

Tagi: , , , ,

« Poprzednie wpisy

O Serwisie

Copyright © 2010 - 2017 r, dziennikiafrykanskie.pl