Wodny świat
Dodano w kategorii: Drapieżniki a ofiary
Wiele gatunków delfinów i waleni podczas poszukiwania zdobyczy posługuje się echolokacją. Ultradźwięki wysyłane przez te ssaki powstają wskutek szybkiego przepływu powietrza przez specjalną komorę znajdującą się w głowie walenia. Waleń może zmieniać kształt komory i wymuszać przesuwanie się powietrza z jednej jej części do innej, kurcząc mięśnie. Na podobnej zasadzie powstaje dźwięk, gdy spuszczamy powietrze z gumowego balonu przez bardzo wąską szczelinę. Walenie mogą wydawać serie tak zwanych kliknięć i pisków. Dźwięki te odbijają się od skał i zwierząt. Powracają następnie jako echo i dają zwierzęciu obraz otoczenia. Walenie posługujące się echolokacją odbierają te sygnały przez specjalny kanał, który ciągnie się wzdłuż szczęki i przekazuje je do ucha. Sonar jest użyteczny nie tylko podczas wyszukiwania ofiar/ Gdy grindwale polują na głębokości poniżej 1000 metrów pod powierzchnią wody, wydają bardzo szybkie serie takich dźwięków. Powoduje to, że ryby zbijają się w gęste stado i łatwiej prowadzić łowy. Zwierzęta takie jak głowonogi, które nie posiadają uszu, prawdopodobnie wyczuwają głosy waleni całą powierzchnią ciała. Sądzi się, że grindwale potrafią także wytwarzać dźwięki, których siła dorównuje podwodnej eksplozji ładunku wybuchowego. Dźwięki te mogą ogłuszać ryby.